மழை

உன் வார்த்தைகளை கேட்பதற்கு

நானிருக்கிறேன் என்றாய்

வார்த்தைகளால் உன்

இதயம் நுழைந்து விட

சொற்கள் தேடுகிறேன்

சொல்லாமல் கொள்ளாமல்

நீ போனது தெரியாமல்

நீ கேட்கிறாய் என்று

நான் பேசிய வார்த்தைகளெல்லாம்

காற்றிலேறி மேகம் முட்டுகிறது

சூல் கொண்ட என் சொற்களோ

உடைந்த மேகமாய் பொழிகிறது

ஊருக்கும் உனக்கும்

மழை என்ற பெயரில்.

எனக்கு பிடித்த பாடல்

"மெல்ல நெருங்கிடும் போது

நீ தூர போகிறாய்!

விட்டு விலகிடும் போது

நீ நெருங்கி வருகிறாய்"

பிடித்த பாடலென்று

காதுக்குள் பாடிச்சென்றாய் ஓர்நாள்.

இதோ நீயில்லா இந்நொடியில்

ஒரு கூர்வாளை போல

இதயம் நுழைகிறது அப்பாடல்

என்னை இத்தனை துன்புறுத்தும்

இளையராஜாவையும்

நினைவில் விடம் வைத்து போன

உன்னையும்

ஏன் நான் கொலை செய்யக் கூடாது..?

கத்தியை கூர்தீட்டிக் கொண்டே

கடைசியாக ஒருமுறை கேட்கிறேன்

"எனக்குப் பிடித்த பாடல் 

அது உனக்கும் பிடிக்குமே

உன் மனது போகும் வழியை 

எந்தன் மனது அறியுமே"

கடைசியாக இன்னொருமுறை

"என்னைப் பிடித்த நிலவும் 

அது உன்னைப் பிடிக்குமே

காதல் நோய்க்கு மருந்து தந்து 

நோயைக் கூட்டுமே"

இன்னொருமுறை

இன்னொருமுறை

இன்னொருமுறை

...

ஒவ்வொரு நாளின் கொலை முயற்சியிலும்

இப்படித்தான்

என் கத்தியின் முனை உடைகிறது

இனி நீங்கள் அதை

மொன்னைக் கத்தி என்பீர்கள்

சொன்னால் நம்புங்கள்

'அதன் பெயர் காதல்'

தொலைந்து போனவன்

தொலைந்து போனவன்
***
ஒருமுறை கோவில் திருவிழாவில்
ஒருமுறை உன் காதல் திருவிழாவில்
தொலைந்து போயிருக்கிறேன் நான்

கண்ணீரோ இல்லை கவிதையோ
ஏதோவொன்றை வடித்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள்
என் போல் காதலில் தொலைந்தவர்கள்

தேடித்தேடி களைத்து விட்டேன்
கேட்டு சொல் கொஞ்சம்
உன் ஒருபாதி இதயத்திடம்
மறுபாதி எங்கே தொலைந்ததென்று

யார் யாரோ கண்டெடுத்து தருகிறார்கள்
எனக்கு மட்டும்தான் தெரியும்
அது
உன்னில் தொலைந்த நானில்லை என்று

காணாமல் போனவர்கள் அறிவிப்பு
பெயர் வயது நிறத்தோடு
முக்கிய குறிப்பாய் சொல்லிவிடுங்கள்
அவள் காதலில் தொலைந்தவனென்று