கண்ணில் சுடும் மழைக்காலம்

உன் ஊரில்
உன் வீதியில்
உன் வாசலிலெல்லாம் எப்படியோ
ஆனால்
என் ஊரில்
என் வீதியில்
என் வாசலில்
உனக்கு பின்னரான நாட்களில்
மழையென்ற பெயரில்
பொழிந்து போவதெல்லாம்
உன் நினைவுகள் மட்டும் சகியே...
*
மழையும் வெயிலும் சேர்ந்தே பொழியும்
இந்த பின்மதிய வேளை
எல்லோருக்கும் எப்படியோ?
ஆனால் எனக்கோ
அழுகையும் தந்து ஆறுதலும் தரும்
உன் நினைவைப் போலிருக்கிறது...
*
கோடை மதியமொன்றில்
கொட்டித் தீர்த்த மழையை
சூட்டை கிளப்பி போனதாக
சொல்லிப் புலம்புகிறார்கள் அவர்கள்
நானும் புலம்புகிறேன் எனக்குள்ளே
உன் நினைவை கிளப்பி போனதாக...
*
உனக்கொன்று தெரியுமா சகியே
அடைமழையின்
இரவு காலங்களில்
நான்
போர்த்திக் கொள்வதெல்லாம்
உன் நினவுகளைதான் என்று....
*
"மழை நேரத்துல வெளியே போகாதீங்க
அப்புறம் நனைஞ்சுட்டு வந்து
காய்ச்சல் அது இதுனா
நான் மனுஷியா இருக்க மாட்டேன்"
கொஞ்சமும் அழியாமல்தான் வருகிறது
கொட்டிப்போன அன்பின் வார்த்தையெல்லாம்
கொட்டித் தீர்க்கும் இம்மழையோடு...
*
காயப்போட்ட துணிகளை எடுக்கவும்
மொட்டைமாடி வடகம் அள்ளவும்
குடைமறந்த கணவன் குறித்தும்
பதறி கொண்டிருக்கிறாய் நீ
மழைவிழத் துவங்கும் இவ்வேளையில்
நானும் பதறிதான் துடிக்கிறேன்
ஆம் சகியே
மழை கொண்டு வரும்
உன் நினைவுகளை எண்ணி ...